Ο διεθνής οργανισμός Regeneration International (RI) παρουσίασε πρόσφατα ένα νέο πρότυπο πιστοποίησης για την αναγεννητική γεωργία, με την ονομασία Regeneration International Standard (RIS). Το νέο πλαίσιο φιλοδοξεί να προσφέρει ένα απλό, κατανοητό και αγροτοκεντρικό σύστημα που θα στηρίξει τους παραγωγούς στη μετάβαση από τις εξαντλητικές καλλιεργητικές πρακτικές σε ένα μοντέλο που αποκαθιστά τη ζωή στο έδαφος, ενισχύει τη βιοποικιλότητα και συμβάλλει στην ευημερία των τοπικών κοινοτήτων.
Σύμφωνα με το RI, το RIS δεν έρχεται να προσθέσει άλλη μία σφραγίδα σε έναν ήδη κορεσμένο χώρο πιστοποιήσεων. Υποστηρίζει ότι το σύστημα έχει σχεδιαστεί με προτεραιότητα τη διαφάνεια, την απλότητα και την πραγματική στήριξη του παραγωγού, αποφεύγοντας τη γραφειοκρατία και τις ασαφείς “πράσινες” υποσχέσεις που χαρακτηρίζουν άλλα πρότυπα.
Η πιστοποίηση RIS ενσωματώνει βασικές αρχές της αναγεννητικής γεωργίας, όπως η βελτίωση της υγείας του εδάφους, η αποθήκευση άνθρακα, η ενίσχυση της οικολογικής ανθεκτικότητας και η ενδυνάμωση των τοπικών αγροτικών οικονομιών. Το RI υποστηρίζει ότι το νέο πρότυπο μπορεί να αποτελέσει έναν κοινό τόπο μεταξύ παραγωγών, επιχειρήσεων και αγορών που αναζητούν πιο ουσιαστικά και μετρήσιμα κριτήρια βιωσιμότητας.
Η πλατφόρμα συνοδεύεται από εργαλεία καθοδήγησης, υποστηρικτικό υλικό και διαδικασίες αξιολόγησης που, σύμφωνα με τον οργανισμό, προσαρμόζονται στις ανάγκες και τις δυνατότητες διαφορετικών αγροτικών κοινοτήτων παγκοσμίως—όχι μόνο των “πρωτοκοσμικών” επιχειρηματικών μονάδων.
Ένα βήμα μπροστά– ή άλλο ένα σύστημα;
Σ εμάς στο The Green Swans η κίνηση αυτή, αν και καλοδεχούμενη, γεννά και ερωτήματα. Μπορεί πράγματι ένα ακόμη πρότυπο να διαφοροποιηθεί ουσιαστικά από τα ήδη υπάρχοντα; Θα μπορέσει να παραμείνει προσηλωμένο στις αρχές του όταν κληθεί να εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα, σε διαφορετικά νομικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα;
Η αλήθεια είναι πως η ανάγκη για σαφή, αξιόπιστα και ουσιαστικά εργαλεία αναγεννητικής πιστοποίησης είναι πιο έντονη από ποτέ. Αν το RIS καταφέρει να αποφύγει τον πειρασμό της υπεραπλούστευσης ή της εμπορικής αλλοίωσης, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο στον πράσινο μετασχηματισμό.
Ωστόσο, αυτό που έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία είναι η καλλιέργεια νοοτροπίας. Όχι μόνο των παραγωγών, αλλά και των καταναλωτών και των πολιτικών. Η μετάβαση στην αναγεννητική γεωργία δεν θα επιτευχθεί μέσα από πρότυπα και πιστοποιητικά μόνο—θα χρειαστεί ένα νέο συμβόλαιο εμπιστοσύνης με το έδαφος, τη φύση και την κοινωνία.
Και το RIS μπορεί να είναι μια καλή αρχή γι’ αυτό!
——————————–
Πηγές:
